Op tracktocht met Johan Verstreken

Johan Verstreken kennen we als radio- en tv-presentator, als de vader van het konijn ‘Hopla’, als Vlaams volksvertegenwoordiger en ondertussen kennen we hem ook als auteur van het boek ‘Met gesloten vuisten’.

Voor Benjamien komt hij even terug naar de VRT, om te praten over de muziek in zijn leven. Welk nummer zal voor altijd verbonden blijven aan zijn schooltijd of van welke plaat krijgt hij het water in de ogen?

Dit is het eerste nummer dat Johan zich herinneren kan. “Lalala”, was makkelijk meezingen.

Als kleine jongen leek hem dit een lief liedje, “Wat heb je op school geleerd?” Pas later begreep hij dat dit liedje ook een zwaar protest is protest dat vandaag nog altijd brandend actueel is.

Ondanks alle kritiek op zijn vader, zijn alcoholisme, zijn razernij, zijn géén vader zijn …geeft Johan toe dat het een man was met muziektalent. Gaf hem een instrument, hij wist er wel wat uit te halen, van piano over gitaar, zang tot blaasinstrumenten…The Beatles was zijn favoriete groep. Hey Jude, zong hij mee.

Mama was een danstalent! Haar droom was ballerina worden maar in haar jonge jaren was dat ‘not done’! Ze heeft lang gedanst maar is uiteindelijk in het ziekenhuis gaan werken. Eén van haar favorieten is Petula Clark.

De eerste plaatjes die hij kreeg eentje van Joe Harris en één van Truus… Een roze rode appelboom!

Het eerste plaatje dat hij zelf kocht was er eentje van Rocco Granata! Voor Johan is Granata is een superartiest, een wereldster met fantastische muziek die vandaag nog altijd ‘hip’ is…

Een leuk liedje waarin een boer om katjes geeft. Alleen wist Johan niet dat het “poezen” waren.

De lagere schooltijd van Johan kleuren we met muziek van Mud en van The Rubettes…Mud was een ietwat stevigere groep, de Rubettes hadden meer meisjes achter zich…

Herman Van Veen is voor Johan een meer dan compleet kunstenaar. Dit liedje over de radio doet hem denken aan zijn eigen dromen destijds om radio te maken, publiek te entertainen.

Afspraak met je jeugdvrienden. Hoe is het hen vergaan? Is er nog een band? Is de liefde er nog? Melancholie naar ‘toen’...

Dit liedje doet hem terugdenken aan zijn eerste liefde, een meisje waarmee hij hand in hand liep, een zoentje gaf. Meer werd het niet, werd het nooit….

Dit liedje doet hem terugdenken aan de vele zomershows aan zee. Hij stond overal aan het podium en werd er ook telkens opgeroepen. Hij was de jongen die al vlug ook entertainer bleek. Naar de zomershows gaan was even alle ‘zorgen’ thuis vergeten.

Johan heeft heel wat artiesten mogen ontmoeten Annafrid van Abba bijvoorbeeld ze was helemaal in de ban van zijn ogen. Toch kiest hij voor de wervelende live-uitvoering van ‘Does your mother know' door zijn goede vriend Bart Peeters en The Radio’s.

Bij zijn eerste werk(jes) van kranten bezorgen tot shows presenteren horen vele nummers maar Billy Joel en Pianoman was wat je noemt een oorworm, een geweldig knap nummer.

Johan heeft al heel wat concerten gezien in zijn leven, van Joe Harris tot Alvin Stardust. Het concert met Stardust was wel heel bijzonder en daarbij is het een heel tof nummer!

Liefdesverdriet... Johan is getrouwd geweest met zijn werk en de weinige relaties die hij had, waren vooral heel platonisch, mooie vriendschappen eigenlijk. Als het al eens wat moeilijker gaat, wel hiervan wordt hij instant ‘happy’.

Doet hem denken aan zijn skivakanties, met de skilift boven berg en dal en maar zingen. Volare, dus.

Johan heeft bewondering voor het talent van Bécaud. Hij was écht een podiumbeest, hij ging helemaal op in zijn show. Met de nodige whisky en sigaretten maar onvergetelijk.

Dit liedje maakt het meteen duidelijk: een vriend, een schouder, je hebt ze broodnodig. En Johan heeft er veel, vrienden. Opvang verzekerd als het even wat minder gaat.

Echt grappig is dit liedje misschien niet maar het maakt Johan wel instant vrolijk!

Dit liedje doet Johan denken aan het Eurovisiesongfestival waaraan hij vele jaren mocht meewerken

Zachtjes zeilen we weg van het aardse leven, maar we blijven dobberen op het water en hopelijk ook in het hart van iedereen...